دقیقا مشخص نیست از کجا اولین ریشه هاشو زده . از اونجایی که از خاک میاد بیرون و می بینیش برات می شه دردسر . از اون چیزهایی که باید کنارش یه ستاره زد و تو پاورقی نوشت این سوالیست به  قدمت تاریخ بشر !

از اونجا دیده می شه که یه چیزی میخوای که نمی دونی چیه . یه کاری می خوای بکنی که نمی دونیش یا یه چیزی کمه تا آرامش .

می ری و به اولین نفری که می رسی می گی می خوام یه کاری بکنم که نمی دونم . آروم تا می کندت و می گذاردت لای کتابای درسی .  (البته این برای جماعت دانش آموز و دانشجوه . شرح در موارد دیگر باعث تطویل کلام خواهد شد ! )

نفر دوم بی شک می گه وقتشه و می ره برات زن بگیره (یا بالعکس) . البته در شرایطی که نگه : کیه ناقلا ؟ عاشق شدی ؟

سومی رو که بهش می گی یه چیزی کم داری قبل از اینکه دهنت از گفتن جملت تموم بشه یه آهی می کشه و می گه منم همنجوریم ! بعد با هم آه می کشید .

چهارمی هم قبل تموم شدن جملت آه می کشه . ولی بعدش با یه دل پرخوش یاد زمان اعلی حضرت می کنه و ادامه ی بحث و بهتره تو سر ظهر تو تاکسی گوش کنید .

پنجمی ادامه ی نسل چهارمیه . یه پرچم سبز می ده دستت و یه علی کوچلوی ورژن جدید بلوتوث به گوشیت .

شیشمی اما یه پرچم یا اباصالح می ده و یه مسیج غروب جمله ای سند . با یه جمله ی امید بخش در مورد این که وقتی خودش بیاد همه مشکلا حله .

هفتمی کتاب شفا و درمان با اذکار و باز می کنه و 368 بار ذکر نسخه روزانه .

هشتمی میاد در گوشت  آدرس یه روانشناس معروفیو می ده که افسردگی پس از زایمانه خواهر شوهرشو درمان کرده .

نهمی هم بالطبع باید اون دکتره باشه که 368 تا قرص بارت کرده .

خودت نسخه می پیچی با شبکه های تلویزیون با وبلاگا با دوستای اینترنتی با کتابا حتی کتاب درسیا با عاشق شدن ها با چیپس خریدن ها با تلفن زدن به دوست قدیمیا با باگوشی بازی کردن ها با مرور خاطره ها با تخیل تراژدی ساختن ها با تو خواب غرق شدن ها ...

کمه . به خدا یکی کمه . یکی که اینجوری نمی تونی جاش و پرکنی . یکی که باید باشه و نیست . یکی که دقیقا نمی دونی کجا از دستت افتاده .
اون روز که اذان گفت و ادامه ی فیلمتو دیدی ؟
اون روز که خودتو از بقل دستیت بالاتر دیدی ؟
یا اون شب که سر تاریخ مسافرت با بابات ترشی کردی ؟

اگه هنوز صدامو می شنوی یه چیزی بگم ؟ 
جای خالیت خیلی خالیه .